تفکر پکیجی یعنی این که در یک مجموعه سرنوشت همهی اعضا را به هم گره بزنیم؛ مثلاً وقتی از یک استاد خیلی راضی هستیم تمام آیتمهای ارزشیابی را بالا بزنیم، حتی مواردی که آشکارا ضعف دارد. یا این که وقتی یک متن فوقالعاده و دقیق را خواندیم به تمام آن ایمان بیاوریم و حتی ادعاهای ضعیف و غیر قابل دفاع آن را نیز بپذیریم.
تفکر پکیجی یعنی هر «مجموعه»ای را بیدرنگ به «سیستم» تبدیل کردن؛ به این معنا چنین تفکری خود را به جای تفکر سیستمی جا زده، ما را فریب میدهد. آن نهیبِ «نومن ببعض و نکفر ببعض» مشخصهی تفکر سیستمی است و کاربرد نابهجای آن ویرانگر است.
- ۹۴/۰۹/۲۱