وقتی غمگین میشوی
گیاه خزندهی تاریک
از دیوار خانهام بالا میآید
جهت را گم میکنم
دنیا غرق میشود
تا بغض میکنی
راه گلوی من میبندد
از خواب میپرم
از همهمهی هولناکِ عابرانِ بیاعتنا
توی خودت که میروی
سیاهچالهای را مانی
که من را
و باقی شعرم را در خود فرو میبلعـ
- ۹۵/۰۵/۲۵