صدای دریا

می‌خواهمت، آن‌چنان که موی پریشان باد را

می‌خواهمت، آن‌چنان که موی پریشان باد را

به این بیاندیش که اگر انسان قادر بود از پوست خود بوهای متنوع و ارادی صادر کند، احتمالاً اکنون به جای «صدا» از «بو» برای ارتباط استفاده می‌کرد. تونالیته و چینش‌های متفاوت بوها مانند زبان‌های متفاوت عمل می‌کرد و می‌شد از یک زبان بویایی به زبان دیگر ترجمه کرد. بعد برخی از بوهای پایه به عنوان الفبا انتخاب می‌شد و زبان‌های بویایی قابل نوشتن در قالب نشانگان قراردادی (خط) می‌شدند. در شهرهای بزرگ پدیده‌ی آلودگی بویی به یک معضل تبدیل می‌شد، و اندیشمندان از خشونت بویی سخن می‌گفتند. فمینیست‌ها مردانه بودن «بویمان» (معادل «گفتمان») را نقد می‌کردند و از تأسیس بویمان زنانه، و حتی شاید از برتری‌های بویمان زنانه، دفاع می‌کردند. افلاطونی‌ها برای هر «بویه» (معادل «واژه») یک معنای عینی در جهان ایده‌ها در نظر می‌گرفتند. ویتگنشتاین متقدم به اموری اشاره می‌کرد که قابل بیان توسط بویه‌ها نیستند و تنها می‌توان آن‌ها را نشان داد (گاهی از طریق ایجاد صداهایی!) در این دنیا هنرمندانی بودند که با ترکیب بوهایی از «آلات بونوازی» آهنگ‌های شامه‌نواز و تأثیرگذار خلق کنند و «بوینده» (معادل «خواننده»)هایی که با بوهای ماندگار خود زندگی را برای ما زیباتر یا قابل‌تحمل‌تر کنند؛ تنها بو است که می‌ماند. در این دنیا حتی داروین هم به کمک انسان می‌آمد تا بوهای کهنه را دیگر نشنود و هر بویی پس از استشمام فوراً ناپدید شود...

همه‌ی این‌ها را در نظر گرفتی؟ خواستم بگویم آن‌وقت در این دنیا «بوی تن تو» حکم «صدای دریا» داشت.

آخرین مطالب
پیوندها

مورد جالب تتلو

می‌توان گفت پدیده‌ی امسال تتلو بود، اتفاقی که جای تحلیل بسیار دارد. هنر بزرگ انتخابات این است که مردم غیر مستقیم با انتخاب خودشان گفتمان‌سازی هم می‌کنند. این که اصول‌گرایان انقلابی نیز تمام و کمال پای شعارهای اقتصادی آمده اند و دیگر خبری از مستضعفین جهان و رستگاری انسان‌ها نیست، گویای قدرتِ خیره‌کننده‌ی رأی مردم است. انتخابات جایی است که فرم زندگی مردم در سطوح بالای قدرت پمپاژ می‌شود و با سیگنال‌هایی که ارسال می‌کند کاندیداها و احزاب را وامی‌دارد که شعارها و آرمان‌های خود را با خواسته‌های مردم هماهنگ کنند. فکر کنید! خبرگزاری فارس از آزادی بیان می‌گوید و هنگام نقد دولت می‌نویسد این دولت‌مردان بیش‌تر سابقه‌ی امنیتی دارند! چه اتفاق مبارکی! در این چارچوب وقتی بیم شکست جدی‌تر می‌شود این قضیه حتی حالت کاریکاتوری هم پیدا می‌کند و رئیسی را می‌نشاند کنار تتلو. در واقع دیروز این رئیسی بود که رفت به دیدار تتلو. این قدرت شگفت انتخابات است.

اصلاح‌طلبی باید تغییر گفتمان و ذائقه‌ی مردم را مهم‌تر از تغییر زمام‌داران بداند؛ تغییر گفتمان‌ها هدف نهایی است. شاید برای دوره‌ی بعد باید اخلاق و عقلانیت و پرهیز از فریب‌کاری و پوپولیسم را به خواسته‌ی اصلی مردم تبدیل کرد. در مناظرات امسال روشن‌تر از هر جایی دیدیم که چگونه احمدی‌نژاد موفق شده است. پاشنه‌ی آشیل اصلاح‌طلبی می‌تواند تکیه‌اش بر ناآگاهی و احساساتی شدن مردم و دوری‌شان از عقلانیت باشد؛ پیروزی به هر بهایی. اصلاح‌طلبی اگر بخواهد تاریخ را نبازد، باید اصول‌گراترین گفتمان ایران شود. وگرنه او نیز گرفتار تتلوی خود خواهد شد.

  • ۹۶/۰۲/۲۸
  • فر زاد

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی