امر مطلق اخلاقی
فر زاد | چهارشنبه، ۱۵ شهریور ۱۳۹۶ |
۰ نظر
امرِ مطلق نسبی نیست، یعنی بستگی به شرایط واقعی ندارد. پس اگر گفته شود راستگویی اصل اخلاقی است، و نیز نجات دادن جان یک بیگناه اصل اخلاقی است، این به معنای آن است که اخلاق مطلق نیست، چراکه میدانیم شرایطی پیش میآید که باید از میان راستگویی و نجات جان یک بیگناه ناگزیر یکی را انتخاب کنیم. امر مطلق به چیزی بیرون از خود بستگی ندارد. اگر این تحلیل عجیب به نظر میرسد به حقایق مطلق ریاضیات یا منطق بیاندیشید. امر مطلق همواره و در هر شرایطی تخطیناپذیر است.
نتیجه آن که اخلاقِ مطلق ــ همان اخلاق ــ را نمیتوان با چنین اصولی تعریف کرد. اینها صرفاً به عنوان قاعدهی رفتار به کار میآیند. از این رو لویناس در نهایت اخلاق را بر «به رسمیت شناختن دیگری» مبتنی میسازد.
- ۹۶/۰۶/۱۵